“Ons koppel is een unieke kracht”: Klimmers Liv Sansoz en “Zeb” Roche vertellen over hun prestatie op de K2-top

" Daarboven zijn we niet meer op aarde, maar op een andere planeet. Het licht is ongelooflijk en de horizon langzaam zien zakken is een unieke, compleet waanzinnige ervaring." Elf maanden later is de herinnering aan Bertrand "Zébulon" Roche (52 jaar), bijgenaamd "Zeb", nog steeds intact. De professionele paraglider en zijn partner Liv Sansoz (48 jaar) slaagden er in juli 2024 in Pakistan in om zonder zuurstof de K2 te beklimmen, de op één na hoogste berg ter wereld (8611 meter), na de Everest (8849 meter). Eenmaal boven aangekomen, vertrokken ze in een tandemparaglider om af te dalen naar het basiskamp. Een prestatie die wordt verteld in de film K2 mon amour , geregisseerd door Mathieu Rivoire en vertoond op het filmfestival van Chamonix afgelopen zaterdag 14 juni.

Tijdens een preview in de Vuarnet brillenwinkel in Parijs gaf het aanstaande bergbeklimmerskoppel met een glimlach uiting aan hun voorliefde voor expedities en zelfverbetering. En aan hun onuitwisbare liefde voor de bergen. " De bergen geven me vreugde. Ze leren me altijd iets over mezelf", onthult Liz Sansoz, die sinds de eerste in 1986 toetrad tot de zeer selecte kring van tien vrouwen die de top van de K2 zonder zuurstof hebben bereikt, dertig jaar na haar landgenote Chantal Mauduit. " Ik begeef me graag in uitdagende situaties waar ik geen antwoord op heb. Ik vraag mezelf af: 'Is de vrouw die ik vandaag ben, met mijn persoonlijkheid, mijn vaardigheden, mijn ervaring, in staat om de top van de K2 zonder zuurstof te bereiken? '", voegt de tweevoudig wereldkampioene klimmen (1997, 1999) eraan toe. Voor hen is het " onmogelijk om vals te spelen in de bergen ", waar het juist noodzakelijk is om " tot de essentie te komen, iets wat we in het dagelijks leven verliezen. "

Eenmaal aangekomen in wat "de zone des doods" wordt genoemd, op een hoogte van meer dan 7500 meter, is het moeilijk om aan iets anders te denken dan aan je beklimming. Het gaat stap voor stap, met een stijging van 50 meter per uur. Zuurstof wordt schaars en je geest valt ten prooi aan hallucinaties. Het tijdsbesef vervaagt tot het punt waarop Liv toegeeft dat ze " bijna drie kwartier nodig had " om aan een natuurlijke behoefte te voldoen, " denkend dat ze maar vijf minuten stilstond ." " We weten dat we ons leven riskeren, wat op dat moment zijn volle waarde krijgt. Maar we gaan er niet heen voor drama, maar voor plezier. Wanneer het te gevaarlijk wordt in vergelijking met wat we ons hadden voorgesteld, aarzelen we niet om terug te keren, " zegt "Zeb", bekend van de beklimming van de Everest op 17-jarige leeftijd, samen met zijn vader.

De paragliding-expert, eveneens berggids, zegt dat hij " de natuur respecteert door nederig te blijven " wanneer hij een legendarische top als deze bereikt. Deze nederigheid vertaalde zich, vóór de expeditie, in de fysieke voorbereiding van een topatleet. Niets werd door het stel aan het toeval overgelaten. Met één leidmotief: alles delen. " Dit alleen beleven zou niet bij me opkomen; het zou zijn smaak verliezen ", zegt "Zeb", terwijl hij de "ongelooflijke luxe " prijst om deze prestatie samen met zijn partner te volbrengen.

" Onze connectie werkt heel goed omdat we op gelijke voet staan ", voegt Bertrand "Zébulon" Roche toe. "Liv is net zo gekwalificeerd als ik om te zeggen: 'Nee, deze route, ik zie het meer van rechts dan van links, jij moet die kant op, enzovoort.' We praten veel over wat we zien, over onze gevoelens. We vertrouwen elkaar echt. Dat maakt ons touwteam, ons koppel, uiteindelijk een unieke kracht." Na de K2 te hebben bedwongen, heeft het sensatiezoekende duo alweer een nieuwe uitdaging in gedachten, een " groot idee " voor een project, onthult Liv Sansoz. " Weer een grote primeur, eentje die nog nooit eerder is gedaan... "